Odin 1

Overleden: 19-02-2019

Lieve grote stoere Odin,

Soms komen er paarden bij ons in de opvang waarvan hun aanwezigheid heel gewoon lijkt. Jij was zo’n paard. Geboren in 1994 en daarna jarenlang hard gewerkt op manege de Wildhoef. Ontzettend veel mensen hebben met plezier op jou gereden, wel met een gebruiksaanwijzing, want als zij links wilden en jij wilde rechts, dan werd het gewoon rechts. Maar alles wat je deed, werd met een lach geaccepteerd, dat karakter hoorde nou eenmaal bij jou.

In 2012 werd je geveld door een ernstige peesblessure, maar dat maakte je niet humeurig. Jij bleef gewoon je lollige zelf. Op de manege vonden ze dat je je pensioen wel had verdiend, en zo kwam je in 2013 bij ons terecht.

Al snel werd duidelijk dat je alles leuk vond:
“Oh, we gaan naar buiten? Leuk! Ik storm alvast de stal uit (sorry voor je tenen)!”
“Oh, we mogen weer naar binnen? Leuk! Ik hobbel lekker met je mee de wei uit (sorry, hobbel ik te hard?)”
“Borstelen? Leuk! En dan geef ik zelf wel aan waar mijn lekkere plekjes zijn (sorry, druk ik je nu plat tegen de stalwand?)”
“Eten? Leuk! Mag best wat meer in, oh, dat pannetje slobber is leeg? Dan smijt ik het de stal uit!”
“Bezoek? Leuk! Ik zorg dat ik in de wei vooraan sta en blijf lekker in de weg lopen zodat alleen ik de aandacht krijg.”
“Spelen met de anderen? Leuk! Kom maar op, ik kan ze allemaal aan! En kruip zelfs onder de stroomdraad door om mijn maatje in zijn knieën te bijten!”
“Op de foto? Leuk! Ik gooi mijn blonde lokken lekker opzij en zet mijn liefste blik op. Oh sorry, ik sta met mijn goddelijke lijf voor mijn maatje waar je eigenlijk een foto van wilde maken…”

Zelfs afgelopen zaterdag toen je geschoren werd, vond je dat fantastisch. Extra aandacht van Annelie, Dorien en Kim.

Dat dat geweldig leuke, fantastische leven dan ineens totaal onverwacht afgelopen is, had niemand kunnen verwachten. Jij was nooit ziek, je was er gewoon altijd, en dan verwacht je dat er nog zoveel tijd is voor nog meer gezellige knuffelmomentjes, totdat dat niet meer kan.

Vanmorgen hebben we verplicht afscheid moeten nemen. Ik weet dat je het daarboven nu reuze leuk hebt vanwege het weerzien met veel van je oude vrienden, maar hier is het even helemaal niet leuk…

Ontelbare keren hebben we al afscheid moeten nemen van veel van je maatjes, maar het went nooit…

Dag grote vriend.

Rust zacht, Odin.