Safier
-
17 februari, 2025
Safier – Een Onvergetelijk Paard
Geboren op 24-04-1999
Overleden op 17-02-2025
Ruin
Bij de stichting sinds 25-04-2022
Afkomstig van RSV de Scheldestad te Vlissingen

Welkom Safier: Een Nieuw Begin bij de Stichting
Gisteren was het net Hamsterdag bij onze stichting, want we mochten niet één, niet twee, maar drie nieuwe bewoners verwelkomen! Dit is voor ons altijd een spannend moment, maar voor deze oude leermeesters leek het weinig indruk te maken. Hun levenservaring en flexibiliteit zijn bewonderenswaardig, vooral wanneer ze met pensioen mogen samen met hun beste vriendjes.
De Reis van Sterre en Unicum
Sterre stond al in de startblokken toen we ’s ochtends bij de manege aankwamen, en niet veel later kwam Unicum de hoek om scheuren om haar op te halen. Samen liepen ze voor de laatste keer door de manegegang, op weg naar de trailer. Onderweg gedroegen ze zich als voorbeeldige passagiers, vrolijk koekeloerend uit de raampjes.
Bij aankomst waren ze direct op hun gemak, ondanks de nieuwe omgeving en het onverwachte gezelschap van nieuwsgierige ezeltjes. Sterre nam moedig het voortouw, terwijl stoere Unicum wat nerveus was. Gelukkig hielden de ezeltjes afstand, en al snel hadden Sterre en Unicum alleen nog oog voor het gras. Zij aan zij begonnen ze aan hun eerste hapjes in hun nieuwe thuis.
De Aankomst van Safier
Terwijl we genoten van de aankomst van deze twee kanjers, wachtten we vol spanning op de komst van Safier. Deze grote knapperd werd gebracht door Marleen en haar man vanuit RSV de Scheldestad te Vlissingen. Ook zijn aankomst verliep bijzonder relaxed; zodra hij uit de trailer stapte, werd zijn hoofd als een magneet naar de grond getrokken, waar hij meteen begon te grazen.
Het was een bijzondere dag voor Safier, want hij was net jarig geweest. Wat een prachtig verjaardagscadeau om met pensioen te mogen gaan! We hoopten dat Safier, Sterre en Unicum het goed met elkaar konden vinden en dat ze samen zouden genieten van hun oude dag.
Dank aan de Adoptanten
We zijn ontzettend dankbaar voor de adoptanten die bijdragen aan de oude dag van deze dieren. Deze paarden hebben dag in dag uit voor velen klaar gestaan en kilometers gelopen. Het is mooi om te zien dat mensen niet alleen de lusten, maar ook de lasten delen.
Zeg nou zelf, €2,50 per maand is toch een kleine bijdrage als je weet dat je daarmee een dier een fijne oude dag kunt geven? Samen kunnen we de wereld een klein beetje mooier maken.
Welkom Safier, Sterre en Unicum!
Afscheid van Safier
Soms heb je wel eens zo’n gevoel dat alles te goed gaat, met daarbij een onderbuikgevoel dat er vast iets gebeurt wat alles weer even op zijn kop zet…
Maandag was ook zo’n dag. Het begon koud, maar een dapper zonnetje gaf gedurende de dag steeds meer warmte. De paarden genoten zichtbaar van de zonnestraaltjes op hun rug.
In de middag kwam Milan Gies (een bekende fotograaf) voor zijn project nog een aantal paarden op de foto zetten, en ook dat ging als vanzelf. Binnen no time stonden ze in de perfecte positie voor de mooiste foto’s.
Tegen het einde van de middag kwamen alle paarden naar binnen voor het avondeten en de nacht, lekker los, op hun dooie gemak, nog een beetje soezerig van de heerlijke dag en benieuwd naar het avondmenu (wat zoals gewoonlijk voor allemaal een lekkere slobber was).
Terwijl de oudjes aan het eten waren, haalde ik ondertussen de kipjes naar binnen in hun nachthok en liep ik terug naar binnen. Nog even een halster ophangen dat gevallen was op de box van Bjuka, en ik hoor een raar geluid achter me.
Tegelijkertijd hinnikten Remember, Mistral en Sterre.
Ik kijk achterom en zie Safier neergaan. Wat verdwaasd staat hij gelukkig snel weer op. Ik zet de staldeuren open om hem ruimte te geven, maar hij wankelt naar achteren. Terwijl ik de dierenarts bel, zakt hij voor de tweede keer in elkaar. Paniek, want dit is echt foute boel.
De dierenarts zit te ver weg, een andere dierenarts gebeld, spoedlijn bezet… Maar terwijl ik nog met mijn telefoon in de hand sta, hoor ik ineens alle paarden hinniken, gevolgd door een doodse stilte, en besef ik dat dit een afscheid was.
Een afscheid van een paard dat op manege De Scheldestad Vlissingen erg geliefd was en bij ons ook menig hart heeft veroverd.
Safier, die altijd een macho probeerde te zijn, met zijn oren naar achteren als je voorbijliep terwijl hij aan het eten was, maar ondertussen best een hapje met je wilde delen.
Safier, die zichzelf groot, stoer en sterk maakte om te showen, maar bij het eerste geluid van ezeltjes achter Sterre wegdook om snuivend te onderzoeken waar dat geluid vandaan kwam.
Safier, die het heerlijk vond om met Unicum, Navarro of Blackjack een potje te sparren.
Safier, die op het eerste gezicht hopeloos verliefd werd op de knappe Alento, maar verdreven werd door Topaz en daarom troost zocht bij Alex.
Safier, die altijd wist dat er in de zakken van zijn favoriete Wendy (dank je wel, Wendy, voor al jouw extra liefde voor hem) een extra snoepje voor hem zat.
Safier, die we zo graag nog zoveel meer jaren in de stichting hadden gegund.
Safier, dat zo bijzondere paard, voor velen diep in menig hart verankerd. Wat was je leuk, en lief, en knap, en nog zoveel meer.
En Safier… weer een topper die we zo gaan missen, maar nooit zullen vergeten. 💔