En nog een afscheid.

Hippisch Centrum Rucphen voorheen de Vijfsprong stopte met de manegelessen, alle paarden waren verkocht, behalve Chico.

Die mocht met zijn 27 jaar van zijn pensioen gaan genieten.

Op dat moment eigenlijk geen plek, maar het toeval wilde dat lieve vrienden een gezelschapspony zochten voor bij hun paarden Harry en Finn nadat hun 3e paard was overleden.

En eigenlijk was dat ook precies de gouden plek voor Chico, een echt buitenpaardje.

Een fijne uitloopstal, heerlijke wei, fijne maatjes, en gewoon lekker doen waar je zelf zin in hebt.

Of het nu regende, de zon scheen of sneeuwde, het maakte jou allemaal niets uit, je genoot elke dag van het buiten zijn.

Finn uitdagen voor een vrolijk sprintje, of een oude mannen stoeipartij met Harry, flirten met de knappe Lente die er later bijkwam en dan als kleine pony laten zien dat jijzelf vondt dat je echt wel een oké partij voor haar was, dat jullie best een leuk setje zouden zijn, en daarom de macho flink hing uithangen.

Je was eigenlijk van alle markten thuis.

Als Suzanne maar niet met een halster aan kwam, want dan speerde je heel de wei door.

Sinds je komst heb je een aantal keer een flinke slokdarmverstopping gehad, soms kon het weggemasseerd worden, maar de dierenartsen hebben jou ook wel een aantal keer moeten helpen.

Dankzij de papjes, het fijne hooi, gras en de super verzorging van Suus was jou oude dag een gouden tijd.

Een kat heeft 9 levens, maar jij had er ook minimaal 10, zo vaak ben je erdoorheen getrokken.

Tot afgelopen week, de verstoppingen volgden elkaar afgelopen jaar steeds korter op, en je maag werd overvuldt, er kon geen goede doorgang meer plaats vinden.

Je maatjes hadden al afscheid genomen, zij waren er al iets eerder over uit dan wijzelf omdat hoofd en hart er nog niet over eens waren, knopen doorhakken blijft onwijs moeilijk, maar het was duidelijk dat dit voor jou het allerbeste was, en het enige juiste om erger te voorkomen.

Lieve Chiek, je was zo leuk! we gaan je zo hard missen.

Rust zacht.